Paziraie Sadeh / Modest Reception (2012)

Paziraie Sadeh / Modest Reception (2012)

ชายหญิงอิหร่านคู่หนึ่งขับรถจากในเมืองมายังภูเขาที่ห่างไกลความเจริญ ในรถพวกเขามีเงินใส่ถุงไว้หลายสิบล้าน สิ่งที่พวกเขาทำคือกระจายเงินของพวกเขาให้ผู้คนที่เขาต้องการให้พร้อมถ่ายวีดีโอเก็บไว้ ในหัวของคนเมืองอาจจะดูง่ายดายกับการจะให้เงินก้อนใหญ่กับคนจนที่เขาเจอระหว่างทางโดยไม่รู้จักกันมาก่อน สิ่งที่คนเมืองคู่นี้ทำนั้นก็เหมือนเป็นการดูถูกคนเหล่านี้โดยไม่รู้ตัว ใช่ว่าคนจนในพื้นที่ห่างไกลความเจริญพวกนี้จะไม่มีศักดิ์ศรีแล้วแบมือรับเงินจากใครก็ไม่รู้โดยไม่มีความจำเป็นศักดิ์ศรีของพวกเขานี่แหละที่เป็นโจทย์ข้อใหญ่ที่ชายหญิงคู่นี้ต้องแก้และหาทางหว่านล้อมยื่นข้อเสนอกึ่งบีบบังคับทางจิตใจมีทั้งง่ายและยากเพื่อให้คนจนพวกนี้เปิดใจยอมรับเงินที่พวกเขาให้อย่างเต็มใจ

Judy (2014)

Judy (2014)

จากงานกำกับเรื่องแรกของ Emanuele De Santi กับ Adam Chaplin ที่มาในแนวแอคชั่นบู๊เลือดสาด (หรือประมาณเคนชิโร่หมัดดาวเหนือผสมกับริคิโอทำนองนั้น) มาในเรื่องที่สองนี้ Emanuele De Santi เปลี่ยนเล่นกับความระทึกขวัญแบบนิ่ง ๆ เงียบ ๆ เรียบ ๆ จนแทบจะจับต้องอะไรไม่ได้หรือไม่สามารถเลี่ยงจากคำว่าหนังน่าเบื่อฉิบหายหรือหนังง่อยแดกไปได้
แต่สำหรับฉันนะ นับว่า Emanuele De Santi ใจแข็งมากกับการคุมให้เหมือนจะมีอะไรอยู่ตลอดเวลาแต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือเอาให้ง่าย หนังได้ง้างเท้าเตรียมหวดเต็มแรงมาตลอด แต่ไม่หวดซักทีง้างเท้าอยู่อย่างนั้นแหละ คือหนังมันเปิดเรื่องมาก็เห็นได้ถึงความแปลกในตัวละครบางตัวเหมือนพวกละครสัตว์ที่แฝงความน่ากลัวและลึกลับพิศวงกับกล่องสี่เหลี่ยมที่มีตะปูล้อมรอบ แถมจบช่วงเปิดเรื่องด้วยมีคนโดนท่อเหล้กอัดตะปูยิงเลือดสาด

Limbo (2014)

Limbo (2014)

ย่อโลกของแวมไพร์ให้เล็กลงอยู่ที่ลิมโบบ้านเด็กกำพร้าที่ไม่ได้มีเด็กธรรมดาแต่เป็นเหล่าเด็กแวมไพร์ที่มีอายุหลายสิบปีหลายสิบคน จะเห็นเด็กพวกนี้ก็เฉพาะตอนกลางในชุดสีขาวทั้งหมด บ้านเด็กกำพร้ามีหญิงแก่อ้วนมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งดูแลแล้วมีผู้บริหารเป็นแวมไพร์เด็กที่เป็นถึงหลานแท้ ๆ ของท่านเคาท์แดร๊คคูล่า โดยเด็ก ๆ ในลิมโบแห่งนี้จะเป็นเด็ก ๆ ที่เคยถูกประกาศว่าหายตัวไป ซึ่งไม่ใช่เด็กโดนลักพาตัวมาแต่เป็นเด็กโดนผู้ใหญ่ทำร้ายหรือไร้ที่อยู่ไม่มีพ่อแม่ ท่านเคาท์เด็กก็จะดึงตัวมาอยู่ร่วมกันเป็นสังคมใหม่ในลิมโบ แล้วที่สำคัญลิมโบไม่ได้มีแค่แห่งเดียว ลิมโบนั้นมีหลายสาขาทั่วโลก เฉพาะแค่ในอาเจนติน่าก็ปาเข้าไป 12 สาขาแล้ว

สปอย เพราะไม่สปอยก็ไม่รู้จะเขียนอะไรดี **

Dead Man Walking (1995)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Dead Man Walking (1995)

แค่เพียงไปยืนอยู่กับคนเลวเพียงเพราะเป็นความเห็นใจในเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง เพียงเท่านั้นก็ถูกอีกฝ่ายเหมารวมไปทันทีว่าเธอเข้าข้างเป็นพวกเดียวนักโทษคนเลวคนนั้น เธอมันไม่เคยเห็นใจพ่อแม่ของเด็กที่ถูกคนเลวคนนั้นฆ่าอย่างเหี้ยมโหด เธอมันไม่มีจุดยืนเพราะเธอเป็นคนไม่เลือกข้าง ซึ่งในช่วงครึ่งแรกนี้ก็ค่อนข้างเห็นใจซิสเตอร์คนนี้นะ กับการโดนเหมารวมจากผลพวกที่เธอยืนอยู่กับคนเลวชั่วคนนี้แล้วทำให้สายตาคนรอบข้างมองเธอเลวตามนักโทษไปด้วย
ส่วนในครึ่งหลังดูจะเป็นการค่อย ๆ เคาะความเข้มแข็งไม่เกรงกลัวและศักดิ์ศรีของนักโทษจนเปลือยเปล่าเหลือเพียงมนุษย์คนหนึ่งที่มีความตายรออยู่เบื้องหน้าอย่างเลี่ยงไม่พ้น มีความกลัวเห็นถึงความอ่อนแอและยอมรับผิดในสิ่งที่ตัวเองกระทำอย่างเต็มใจ

Running Out of Time (1999)

Running Out of Time (1999)

ชอบช่วงต้นเรื่องมาก ใช้จิตวิทยาปั่นหัวตำรวจได้หลายตลบดีแท้ จากเริ่มปล้นเริ่มเจรจาไปจนถึงหนีจากแท็กซี่ ใช้การลงมือยิงจริงเพื่อลวงให้ตำรวจคนอื่นเชื่อว่าระเบิดมีจริง ใช้การปลอมตัวซ้ำสองชั้นเพื่อหลบหนี ใช้ปืนกับตัวประกันภายนอกรถเพื่อขู่ว่าจะยิงจริง ๆ ละน้า เพื่อสบโอกาสหลบหนี แล้วไอ้การใช้แว่นดำเพื่อพรางการแสดงออกทางสายตาของผู้หญิงที่ไม่รู้จักกันมาก่อนจากตำรวจตรงหน้า
เข้ากลางเรื่องที่เนื้อหาก็ใช้ประโยชน์จากแผนการตอนต้นเดินหน้าต่อ มันก็สนุกใช้ได้นะแต่ยังรู้สึกว่ามันไม่ขีดสุดเหมือนช่วงต้นซักเท่าไหร่

ส่วนบทพี่หลิว ก็อวยซะเหลือเกิน คนอื่นนี่แทบไม่ได้เกิด ขนาดตำรวจตัวหลักที่เปิดตัวได้งดงามก็ยังตกเป็นลูกไล่ให้ผู้ร้ายบทอวยคนนี้เลย ให้ตายสิ

ซีนรถเมลล์นี่ปลื้มอกปลื้มใจมาก ทั้งตอนแรกที่ชวนจิ้นต่อมากและตอนหลังที่ฟินยิ้มน้ำตาไหล

Kongsi / โคตรบ้า นักฆ่าพันธ์โจ๋ (2011)

Kongsi / โคตรบ้า นักฆ่าพันธ์โจ๋ (2011)

จากชื่อไทยและปกหนัง ชวนให้คิดไปถึงแอคชั่นมัน ๆ อย่างหนังพวก the raid อะไรทำนองนี้ แต่ความจริงแล้วหนังมาเลเซียเรื่องนี้เป็นแอคชั่นแก็งค์สเตอร์/ตลกคาเฟ่ ในส่วนของแอคชั่นแก็งค์สเตอร์ดูจืดชืดพื้น ๆ ไปเยอะ แต่ในจุดที่ฉันชื่นชอบเห็นจะเป็นไอ้ตลกคาเฟ่ในหนังนี่แหละ ชนิดที่ว่า มึงก็กล้าเล่นเนอะอะไรที่มันตลกแบบเด็ก ๆ น่ะ ตลกคาเฟ่ที่ชอบมากที่สุดเห็นจะมุขการบลัฟ-เกทับกันไปมาของสองแก็งค์ในเรื่องอาวุธ เริ่มจากหยิบมีดมาวางบนโต๊ะ อีกฝ่ายหยิบดาบยาว ไปจนกระทั่งปืนสั้น ปืนกล ระเบิดมือ และเครื่องยิง RPG แล้วคิดสภาพนั่งกันในร้านอาหารคนละฝั่งโต๊ะ แล้วค่อย ๆ งัดอาวุธมาทีละอย่าง บรรยากาศความตลกตรงนี้มันเล่นเอาขำไม่หยุดเลย

ในเรื่องหาเรื่องราวก็ค่อนข้างจะไร้ทิศทาง เป็นเรื่องของนักฆ่าสายมวยไทยจากสงขลาที่ถูกส่งให้มาเก็บพวกแก็งค์ในมาเลเซีย เป้าหมายภารกิจคืออะไรไม่รู้ รู้แต่เขาถูกส่งมา แล้วการเก็บพวกแก็งในมาเลเซียนี้ก็ไม่ได้เจาะจงที่แก็งค์ใดแก็งค์หนึ่งจากสามแก็งค์หลัก (มาเลเซีย/อินเดีย/จีน) ในระหว่างนั้นตำรวจก็ตามล่านักฆ่าคนนี้อีกทางหนึ่ง ไม่ใช่เพราะเรื่องแก็งค์แต่เพราะเรื่องมีคนถูกฆ่า แล้วหนึ่งในตำรวจก็คือเพื่อนในอดีตเป็นคนชวนนักฆ่าให้มาเริ่มต่อยมวยไทย
ก็แค่นี้แหละ เรื่องย่อหลัก ๆ แล้วที่คิดว่าไร้สมองที่สุดในหนังเรื่องนี้คือการจับให้หนังจบตามใจตัวเองแบบนี้ นักฆ่าหนีไม่รอด แล้วไง อ่ะ..ให้มีคุยกันทั้งนักฆ่าทั้งพวกแก็งค์ทั้งตำรวจ อืม..จบละกัน

ระหว่างดูก็รู้สึกนักแสดงที่รับนักฆ่าโมฮอร์คุ้น ๆ หน้าแฮะ พอดูจบถึงได้จำได้ว่านี่พี่ Shaheizy Sam สิงโตนำโชคในหนัง Songlap (2011) นี่หว่า ที่เรียกสิงโตนำโชคเพราะใน Songlap แกไว้หนวดบาง ๆ ทำให้ดูเหมือนฝาแฝดกันมาก และที่จำไม่ได้ใน Kongsi อาจเพราะหน้าแกเกลี้ยงไม่ไว้หนวด ไว้ทรงโมฮอร์คย้อมแดงอ่อนพร้อมลุคเท่ ๆ เพี้ยน ๆ นิดนึง เลยจำไม่ได้

A Story of Yonosuke (2013)

A Story of Yonosuke (2013)

ชีวิตโยโนซุเกะในช่วงเวลาหนึ่ง

อะไรหลาย ๆ อย่างที่ผ่านไปแล้วในหนังแม้จะเป็นเรี่องเล็กน้อยที่อาจไม่สำคัญแต่เมื่อรับชมไปเรื่อย ๆ เรื่องราวล่าสุดพวกนี้มันก็มีเหตุอะไรซักอย่างที่มักจะกระตุ้นให้คิดถึงเรื่องราวที่พวกเขาผ่านมากันมาโดยอัตโนมัติ อย่างเช่น ที่ไม่เข้าใจถึงท่าทางโยโนซุเกะแปลก ๆ ที่ยืนเท้าเอวกางข้อศอกออก พอนึกขึ้นได้โยโนซุเกะเป็นเหงื่ออกง่ายมักสัมผัสจักแร้ตัวเองว่าโชกแค่ไหน ท่ายืนของโยโนซุเกะจึงกลายเป็นตัวเขาเซ็งที่จักแร้เปียกเลยต้องทนยืนในสภาพแปลก ๆ อยู่อย่างนั้น หรืออารมณ์ของโยโนซุเกะที่ยื่นมือไปช่วยเพื่อนตนอย่างเต็มที่เมื่อพบว่าเพื่อนตนกำลังมีเด็กหรือสายตาของโยโนซุเกะที่มองลูกน้อยของเพื่อนอย่างอ่อนโยน เหตุการณ์ที่เปลี่ยนโยโนซุเกะมามองความสำคัญของชีวิตเล็ก ๆ ชีวิตหนึ่งคือช่วงที่โยโนซุเกะและโชโกะพยายามช่วยเด็กน้อยจากผู้หญิงต่างด้าวคนหนึ่งด้วยความร้อนรนและเป็นห่วงกลัวว่าเด็กน้อยจะเป็นอะไรไป

Short Note *21

The Washing Machine (1993)

จากชื่อหนังภาษาไทย “เครื่องซักผ้ากินคน” + ปกหนังที่มีศพอยู่ในเครื่องซักเลือดโชก มันก็ทำให้หลงคิดไปว่านี่เป็นหนังสยองขวัญที่มีเครื่องซักผ้ากินคนเป็นสัตว์ประหลาดแน่ ๆ
แต่เอาเข้าจริงเปล่าเลย มันเป็นเพียงแค่หนังดราม่า,ระทึกขวัญ ของผู้หญิงสามคนที่มีประเด็นเครื่องซักผ้ามีศพคนข้างในเป็นจุดสตาร์ท แล้วคนที่เข้าอยู่ในเกมส์ของสาวสามคือนักสืบที่เข้ามาสืบคดีนี้ ที่แจ้งมีศพแต่กลับไม่เจอแม้แต่เลือดซักหยดที่เครื่องซักผ้า ในระหว่างนั้นเขาก็เหมือนตกไปอยู่ในบ่วงราคะ ทั้งการโดนคุกคามทางเพศจากสองสาวและการตกหลุมรักอีกหนึ่งสาว ทั้ง ๆ ที่ตัวเขานั้นมีคนรักอยู่แล้ว ฉะนั้นการเข้ามาสืบคดีเครื่องซักผ้าจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตเขาเปลี่ยนไปทั้งความคิดและความสัมพันธ์ เพราะอีสาวสามคนนี้นี่เอง

แต่บางช่วงบางตอนของสามสาวนี้ก็ช่างให้อารมณ์ความรู้สึกแสดงออกมาได้ร้อนแรงและเซ็กซี่เร้าใจใช้ได้

HYMN / Sanka (1972)

HYMN / Sanka (1972)

เปิดเผยเนื้อหา ****

กว่าจะชัดเจนว่าเป็นหนังรักก็ต่อเมื่อกำแพงของสิ่งหนึ่งที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัดมันพังทลายลงแลัวทั้งคู่ต่างก็ยืนอยู่ในระดับเดียวกัน แต่กว่าจะไปถึงจุดนั้น เราต้องมาฟังความเป็นไปเป็นมาของทั้งคู่ผ่านทางผู้หญิงคนหนึ่งที่ร่วมในเหตุการณ์นั้น ๆ ตั้งแต่ต้น
เป็นเรื่องของชายบ้านนอกที่ทำงานเป็นคนใช้ให้บ้านหลังนึงที่มีหญิงสาวตาบอดผิวขาวซีดดุจนางหิมะและเป็นอัจฉริยะด้านดนตรี ด้วยการที่เธอเป็นลูกคนรวยตาบอดและทำตัวเย่อหยิ่งสมกับความสามารถที่เธอมี ชายซื่อ ๆ คนนี้จึงกลายเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของเธอ มุมมองของชายคนนี้ที่มีต่อนายหญิงคนนี้คือความนับถือ,เต็มใจที่ช่วยเหลือและทำตามคำสั่งของเธออย่างไม่มีบิดพริ้ว ไม่ว่าจะจูงเธอเดินไปยังสถานที่ที่เธอไปฝึกดนตรี หรือเปลี่ยนชุดให้เธอ อาบน้ำให้เธอ แม้กระทั่งพาเธอไปเข้าส้วมเช็ดก้นทำความสะอาดให้เธอและนำของเสียของเธอไปฝังดินกลบเพื่อเป็นปุ๋ยให้ต้นไม้ต่อไป (อาจจะชวนเหวออย่างไม่ทันตั้งตัวในบางฉากกับการที่เธอใช้เขาเป็นทาสรัก)

Arrivederci amore, ciao / The Goodbye Kiss (2006)

Arrivederci amore, ciao / The Goodbye Kiss (2006)

Neo Noir แน่น ๆ พูดถึงชีวิตของอดีตผู้ก่อการร้ายคนหนึ่งที่รู้สึกพอกับการหลบหนีไปอยู่ในป่ากับกลุ่มตน จึงขอเดินทางกลับอิตาลีบ้านเกิด กลับมาติดคุกข้อหนักที่เคยก่อเอาไว้ ได้ตำรวจคนนึงช่วยเรื่องลดโทษเพื่อหวังผลใช้งานชายคนนี้เมื่อมีโอกาส
ทีแรกชายคนนี้ก็คิดจะดำเนินชีวิตเริ่มต้นใหม่หมดนับตั้งแต่ทำงานสุจริตเสริฟอาหาร แต่พอได้เจอคนรู้จักคนที่มีอิทธิพลเปิดบาร์โป๊จึงมอบโอกาสให้ชายคนนี้ทำงานที่ได้รับค่าตอบแทนมากกว่าหลายเท่าตัว แต่คนที่เคยชั่วเคยเลวมาก่อนมันยากที่จะหักดิบมาเป็นคนดีทันตาเห็น เล็งเห็นช่องทางหาเงินลับหลังเจ้านายจากงานคุมบาร์เขาก็ทำ นั่นคือแบล็คเมล์รีดไถจากลูกค้าชายคนหนึ่งเพียงเพราะเขาต้องการเคลมเมียลูกค้าคนนี้ การบีบใครซักคนของผู้ชายคนนี้มันโคตรเฮี้ยบน่าดู บีบผู้ชายจนเมียต้องมาเสนอตัว แล้วไม่ใช่อยู่ผู้หญิงมาแล้วบอกให้รีบ ๆ เอา เขาไม่ต้องการอะไรแบบนี้ เขาต้องการความยินยอมพร้อมใจที่จะปล่อยกายให้ตนหาความสุขจากเรือนร่างเธอ ความเรื่องมากก็ไม่สามารถใช้กับเขา การที่ผู้หญิงไม่ยอมให้จูบในทีแรกแต่สุดท้ายก็ไม่สามารถต้านการบีบคั้นของชายคนนี้ได้ สิ่งที่ชายคนนี้เริ่มเขาก็ต้องทำให้จนถึงที่สุด ชัยชนะของเขาจากการได้ผู้หญิงที่ต้องการมานอนอ้าให้ตนได้เอาคือการที่ผู้หญิงเต็มใจปลดปล่อยตอบรับเซ็กส์ที่ชายคนนี้ได้มอบให้อย่างสุขสม