All About “All About Lily Chou-Chou” (2002)

All About “All About Lily Chou-Chou” (2002 / Shunji Iwai, Naoto Shiraishi)
(Japan)

รีบดูตัวสารคดีอันนี้หน่อย เดี๋ยวจะลืมตัวภาพยนตร์ไปซะหมดก่อน

พอเริ่มก็เพิ่งรู้เลยว่า ก่อนหน้าจะเป็นฉบับภาพยนตร์นี่ มันเคยมีแบบเป็นนิยายมาก่อน แต่คงต้องเรียกเป็น Internet Novel มากกว่า โดยตัว Shunji Iwai ได้ทำออกมาเป็นรูปแบบเวปบอร์ดชื่อ Lilyholic ที่ผู้อ่านทุกคนมีอิสระที่จะโพสร่วมกับตัวละครของอิวาอิและตอบโต้กันและกัน.

ส่วนที่เหลือนอกเหนือจากนี้ก็คือพวกเบื้องหลังการสร้างการทำงานการถ่ายทำของ All About Lily Chou-Chou ซึ่งค่อนข้างดูได้เพลินมากๆดี โดยหลักแล้วเหล่านักแสดงจะเป็นเด็กและเป็นมือสมัครเล่นซะเป็นส่วนใหญ่ เราได้เห็นวิธีการทำงานร่วมกับเด็กของอิวาอิ เช่น ตอนไปโอกินาว่า พวกเด็กๆต้องถือกล้องถ่ายกันเอง อิวาอิเลยเอากล้องให้เด็กๆไปฝึกใช้งาน ถ่ายอะไรกันก็ตามใจชอบเพื่อจะได้คุ้นมือแล้วเป็นธรรมชาติตอนถ่ายทำกันจริงๆ หรือความยากในการบทพูดยาวๆ ซักซีนนึงสำหรับ Hayato Ichihara ในบท Hasumi Yūichi ที่กินเวลากันไปสองวันได้ สำหรับเด็กมันหาวิธีรับมือกับการลืมบทลืมชื่อที่พูดหรือพูดผิดพูดสะดุด อิวาอิก็จะแนะนำวิธีผ่อนคลายให้บ้าง แนะนำการคลายกังวลกดดันล่วงหน้าไปบ้าง

สำหรับคนที่เด่นสุดเลย เห็นจะเป็น Ayumi Ito เพราะทีมงานก็ยังบอกเองเลยว่า เธอเล่นเปียโนไม่เป็นนะแต่ไปฝึกมาเองจนสามารถเล่นได้ แต่ก็ไม่สามารถเล่นแบบอ่านโน๊ตได้ ที่เล่นได้คือการจดจำและเล่นตามจนถูก บางทีก็ต้องวางท่าดีดตามแอคติ้งโค้ชเปียโนอายูมิก็ทำได้ดีได้เป๊ะ ฉากที่คิดว่าน่าจะกดดันที่สุดคือฉาก ข่มขืน ที่เอาเข้าจริงกลับกลายเป็นนักแสดงชายเด็กมากกว่าที่กดดัน ส่วนอายูมิคือคนที่รับมือและและทำให้นักแสดงชายคลายความกดดันลงไปแทน และอีกช่วงที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลย ก็คือการโกนหัวของเธอ แรกๆก็ขำๆ ถ่ายตัวเองก่อนโกนหัวไว้ โทรหาแม่แล้วเปิดปัตตาเลี่ยนให้แม่ฟังก่อนจะเปิดซิงด้วยปัตตาเลี่ยนในมือไถหัวตัวเองเอาเลยก่อนจะปล่อยให้ทีมงานโกนหัวให้จนเกลี้ยง แต่พออิวาอิมาเท่านั้นแหละ จากอายูมิขำๆก็กลายเป็นร้องไห้วุ้ย อิวาอิเลยช่วยปลอบด้วยการตัดแต่งหัวให้เนียนสวยขึ้น. แล้วที่ชอบเลยก็คือความต่อเนื่องในการเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ฉับพลันของตัวละครนี้ โดยแม้จะซ้อมบทกันก่อนหน้าอายูมิที่โกนหัวแล้วจะสวมหมวกไว้ดูเป็นปกติ แต่พอถ่ายทำจริง ปฏิกิริยาทั้งหลายของทุกคนในชั้นเรียนนั้นคือการได้เห็นตัวละครอายูมิโกนหัวแบบนี้กันเป็ฯครั้งแรกแบบพร้อมหน้ากันทุกคน

ส่วนฉากใหญ่สุด นี่ก็เพิ่งรู้ว่าเป็นตัวประกอบ 1000 คนเลย และไม่มีคอนเสิร์ตใดๆเกิดขึ้นทั้งนั้น และเพื่อความสมจริงที่สุด อิวาอิก็จะมีบทคราวๆ ให้ตัวประกอบทั้งหมดนี้ เช่นบางคนก็ทำตัวเป็นบัตรหาย บางคนก็ยืนถือป้ายรับซื้อบัตร บางก็เป็นคู่รัก บทพูดบางตัวก็ไร้สาระเช่น ปวดขี้อ่ะจะไปขี้ที่ไหนได้บ้างเนี่ยก่อนคอนเสิร์ตเริ่ม อะไรประมาณนี้.

แต่ที่เหนือความคาดหมายที่สุดก็คือ ความตื้นตันเล็กๆที่น้ำตาซึมตามจากตัวละครตัวประกอบในบทนักเรียนหญิงคนกลั่นแกล้งคนอื่น ที่พอปิดกล้องเธอร้องไห้จริงจังมาก บอกเกลียดบทนี้/ไม่ต้องการเล่นบทอะไรแบบนี้อีกแล้ว…