1941 Hong Kong on Fire (1994)

1941 Hong Kong on Fire (1994 / Chin Man-Kai)
(Hong Kong)

ในปี 1941 หลังจากนานกิงที่ญี่ปุ่นบุกฆ่าข่มขืนชาวจีน ฮ่องกงคือที่หมายต่อของญี่ปุ่น

การอิงประวัติศาสตร์ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองโดยเอาเรื่องญี่ปุ่นบุกฆ่าคนจีนมาทำเป็นหนังนี่ ไม่ว่าจะอิงมากน้อยหรือล้นยังไงมันก็ยังคงรู้สึกหดหู่ต่อภาพตรงหน้าในหนังอยู่ดี สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ฮ่องกงนี้ ก็จะโฟกัสที่ครอบครัวหนึ่ง พ่อมีลูกสาวสองคนพ่อแต่งงานใหม่เมียมีลูกติดแล้วลูกสาวทั้งสามมักไม่ถูกกัน ส่วนพ่อเปิดร้านรับจำนำที่เต็มไปด้วยความขี้โกงเอาเปรียบคนมาจำนำของ พวกนี้เล่าออกมาพอประมาณ จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ญี่ปุ่นบุกฮ่องกงขึ้น ความหดหู่มันก็ลากยาว จะชายจะหญิงจะเด็กน้อยหรือคนแก่คนพิการทหารญี่ปุ่นแม่งก็ฆ่าทิ้งหมด แต่กับผู้หญิงจะเน้นไปทางเรียงคิว/ลงแขกกันก่อนจะฆ่าทิ้ง ถ้าไม่ฆ่าก็จะเสียสติไปเหมือนลูกติดของครอบครัวนี้

และยิ่งเลวร้ายยิ่งขึ้นเมื่ออังกฤษยอมถอยให้ญี่ปุ่นได้ยึดครองฮ่องกงอย่างเป็นทางการ ชีวิตผู้คนฮ่องกงยิ่งเหมือนลงเหวไปอีก ความหดหู่ช่วงนี้น่าจะอยู่ตรงเรื่องเซ็กส์ ที่ผู้มักมากในกามยศใหญ่ๆ ชี้นิ้วต้องการผู้หญิงจีนคนไหน เขาต้องได้ ผู้เป็นพ่อรักและห่วงลูกสาวแต่ไม่สามารถขัดขืนคำสั่งใดๆ ได้ มีแต่ต้องนั่งฟังเสียงลูกสาวร้องด้วยความเจ็บปวดจากเซ็กส์วิปริตที่ต้องโดน เมื่อเสร็จกิจ สภาพของลูกสาวคือเดินโซเซหมดแรงอย่างเจ็บปวด ในมือหิ้วไก่กับข้าวหนึ่งกระสอบออกมา…

แน่นอนแหละว่าเหตุการณ์เรื่องราวแบบนี้ มันจะต้องเกิดการปูซักทางเพื่อให้เกิดการต้องสู้ต้องเอาคืนพวกญี่ปุ่น แต่จะทางไหนล่ะ ตัวละครในหนังก็ประชาชนตัวเล็กๆ เลยมาจบที่การสู้เพื่อปกป้องครอบครัวตัวเองจากทหารญี่ปุ่นบางคนให้ได้ก่อนแค่นั้นก็ยังดี (พ่อที่น่าสติแตกที่สุด ญี่ปุ่นที่แม่งล่อลูกสาวเขาจากนั้นแม่งก็มาล่อเมียเขาชนิดที่เมียครางอย่างถึงใจลั่นบ้านกันไปเลย) แต่สิ่งที่ยากยิ่งกว่าก็คือ เมื่อบางคนในครอบครัวมีความเห็นแก่ตัวเข้าข้างญี่ปุ่นเพื่อตนเองมากกว่าการปกป้องคนจีนครอบครัวด้วยกันเอง

ช่วงท้ายเรื่องนี่แม่งโคตรลุ้นเลย สามสี่ตลบแบบลุ้นตามตัวเกร็งนั่งไม่ติด โดยเฉพาะซีนวิ่งตามขึ้นรถเพื่อหนีกัน ที่ช็อตสุดท้ายของซีนนี้ ถึงกับต้องอุทานออกมาเลยว่า “แม่งเอ๊ยยยยยยยยยยยยยย” แต่ที่เอาอยู่ที่สุดเลยจริงๆ ก็คือจังหวะฉากจบ คือได้กูมาก น้ำตาแตกเลย