The Eye’s Dream (2016)

The Eye’s Dream (2016 / Hisayasu Satô)
(Japan)

หญิงสาวผู้หมกมุ่นกับการถ่ายลูกตาผู้คน เพียงเพราะเธอมีอาการเหมือนลูกตาตนเองถูกขโมยหายไป เธอจัดนิทรรศการแล้วได้พบหมอนักประสาทวิทยาคนหนึ่ง ที่เป็น filmmaker สาย documentary เขาต้องการจะร่วมงานกับหญิงสาวคนนี้ ทำสารคดีเกี่ยวกับเธอ ศิลปินผู้ที่หมกมุ่นเกี่ยวกับการถ่ายภาพดวงตาผู้คนระยะประชิด

บางครั้งหมอก็ช่วยเธอในแง่ความรู้สึกฝันหรือหลอนเกี่ยวกับเรื่องบางเรื่องหรืออดีตต้นเหตุที่ทำให้เกิดอาการเกี่ยวกับลูกตาเธอไปจนกระทั่งการประสบจดจำได้ว่าตนเองโดนข่มขืนมา, ในส่วนการทำงานร่วมกันเราก็จะเห็นว่า บางครั้งการขอถ่ายดวงตาของหญิงสาวมันก็ดูคุกคามเกิน แต่หมอและผู้ช่วยก็จะทำตัวเป็นคนทำหนังสายสารคดีที่ดีคือ ไม่ยุ่งไม่ปราม มีหน้าที่เก็บภาพก็ถ่ายไปเท่านั้น.

จนกระทั่งวันหนึ่งได้เกิดเหตุอาชญกรรมมีเหยื่อโดนควักลูกตาขึ้น ระดับการไล่ล่าถ่ายดวงตาของหญิงสาวมันเกินควบคุมจนชักนำไปสู่การก่ออาชญกรรมขึ้นหรือไม่ หรือว่าเป็นฝีมือคนที่หมกมุ่นคลั่งไคล้เกี่ยวกับดวงตาเช่นกัน

เปิดเผยเนื้อหา*****

ชอบบทสรุปของหนังมาก ในเมื่อสถานะหญิงสาวคนนี้คือ subject ในมือของคนทำหนังสายสารคดี แต่เมื่อหมอคนทำหนังคนนั้นต้องการใส่ drama ลงไปใน documentary เขาด้วย มันจึงเป็น Dracumentary / Docudrama ความเรียล 100% แบบปล่อยให้เป็นเรื่องตัว subject เพียวๆ เลยจึงไม่ใช่ ด้วยความเป็นหมอ การปรุงแต่งหญิงสาวที่เป็น subject ด้วยยาบางตัว จึงเป็นเหมือนการเขียนบท drama แทรกลงไปในตัว subject คนนั้น ผลลัพท์มันเลยเกิดความเลยเถิดขึ้น ใช่แล้ว สุดท้ายฆาตกรควักดวงตาคนนั้นก็คือหญิงสาวผู้หมกมุ่นกับการถ่ายดวงตานี่แหละ ด้วยการใส่ drama ใน documentary ของหมอในตัวของหญิงสาว มันจึงปลดปล่อยบางอย่างในตัวหญิงสาวคนนี้ออกมา ปลดล็อคอดีตที่เจ็บปวดให้เธอจดจำได้ ให้ความรุนแรง/สันดานดิบชักนำหญิงสาวไม่ให้จบแค่ถ่ายดวงตามาเสพสมแต่เป็นการควักดวงตามาเสพสมด้วยเช่นกัน
มันจะมีช่วงหนึ่งที่ตลกร้ายสุดๆดีก็คือ หมอ/filmmaker เขาก็ทำหน้าที่ตากล้องสารคดีสุดตัวเช่นกัน ในเมื่อเขาเขียนบทให้เกิดอาชญกรรมขึ้นเขาก็ไม่สนไม่แคร์การที่ใครจะฆ่าใครใครจะโดนแทงเสียเลือดจนตายก็ช่าง เขาก็จะถือกล้องแล้วเก็บภาพสารคดีตรงหน้าต่อไปแบบนั้นนี่แหละ

แน่นอนเมื่อหนังมันเกี่ยวกับดวงตาคน มันก็ย่อมมีฉากสื่อถึง fetish ลูกตาแน่นอน นั่นก็คือ การใช้ลิ้นเลียลูกตาอีกฝ่าย.