Alice no Toge (2014)

 

Alice no Toge (Mini-Series, 2014 / Ayuko Tsukahara)
(Japan)

เปิดเผยเนื้อหา *****

หนังล้างแค้นของหมอหญิงคนหนึ่ง ต่อบุคลากรบางคนในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อเธอเมื่อ 15 ปีก่อน
การล้างแค้นของเธอคือการแทรกซึมเข้าไปเป็นหมอที่นี่้ในอีกตัวตนหนึ่งจากเมื่อ 15 ปีก่อน ด้วยข้อมูลและเบาะแสที่เธอเก็บรวบรวมมาตลอด 15 ปีที่ผ่านมา เมื่อเธอได้บรรจุเป็นหมอที่นี่จริงจัง เธอก็จึงเริ่มเแผนการล้างแค้นขึ้น สำหรับวิธีการล้างแค้นของเธอ ในทีแรกก็สวมบทบาทเข้าด้านมืดเต็มตัว ใช้ความสกปรกทุกวิถีทางเพื่อเล่นงานอีกฝ่ายแบบถึงพริกถึงขิง แต่ก็ไม่ได้ถึงเลือดถึงเนื้อ เป็นแค่การปิดประตูตายอาชีพการงานในสายการแพทย์ของคนที่เธอต้องการล้างแค้นแค่นั้น

สิ่งที่ชอบเลยในหนัง คือการเผยด้านมืดในวงการแพทย์เพื่อหาผลประโยชน์ให้ตัวเองในหลากหลายรูปแบบ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นหน้าตาชื่อเสียงในฐานะหมอคนหนึ่ง โดยใช้ผู้ป่วยเป็นเครื่องมือหรือมองเป็นอุปกรณ์/สิ่งของเพื่อใช้ผลักดันยกระดับขั้นตัวเองเพียงเท่านั้น ไม่เคยแม้จะมองผู้ป่วยในด้านศีลธรรมหรือความเป็นมนุษย์เลยแม้แต่นิด ใช้แล้วทิ้งหมดประโยชน์ก็ทิ้งขว้าง ทำนองนั้น ซึ่งด้านมืดที่ปรากฏในหนังก็จะค่อยๆ เพิ่มระดับความหลากหลายมากขึ้น จนไปสุดที่ความระยำสูงสุดที่มีความเป็นความตายเข้ามาเกี่ยวเพียงเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว

ตัวมินิซีรี่ส์นี้ มีสิบตอน แต่มันดำเนินเรื่องไปเร็วมาก จนรู้สึกเอะใจว่านี่ยังไม่กลางเรื่องเลย ตัวใหญ่ก็เผยแล้ว ที่เร็วเพราะ 3-4 ตอนแรกนี่ จัดไปตอนละ 1 คนเลย แล้วพอถึงตอนที่ 5 ทุกอย่างก็หยุดนิ่ง ถ้าเทียบให้เห็นภาพเลย ตอน 1-4 นี่มันคือการเคี้ยวง่ายมาก นางเอกเดินหน้าล้างแค้นได้สะดวกไหลลื่น จากนั้นก็ค่อยๆ เป็นการคี้ยวยากขึ้นแต่ก็ยังเคี้ยวจนละเอียดเช่นเดิม ส่วนการหยุดที่ตอน 5 เมื่อตัวใหญ่เผยตัวชัด มันคือความเหนียวเคี้ยวไม่เข้ากัดไม่ลง จนจวบจนติดคอตัวเองอีก ซึ่งสถานการณ์พวกนี้จะถูกลากยาวต่อไปได้อีกประมาณ 2-3 ตอนเลย

ความตลกอย่างหนึ่งที่อาจจะเป็นฉันที่ตลกไปคนเดียวก็ได้ก็คือ โครงสร้างการปะทะตัวร้ายเรียงคนที่ให้ความรู้สึกเหมือนพวกมังงะสายหลัก คือจากคนแรกในตอนที่ 1 ที่จบด้วยการซัดทอดไปหาอีกคนที่มีตำแหน่งใหญ่กว่า ฉะนั้นตอน 2 ก็จะเป็นการเล่นงานเป้าหมายคนที่ถูกซัดทอดมา ที่จะจบลงด้วยการซัดทอดไปหาอีกคนอีก ซึ่งเป็นแบบนี้ไปประมาณ 5 ตอน จนคนดูจะรู้สึกได้ว่า การซัดทอดมันเดินทางมาสุดแล้วที่ตัวบอสใหญ่เคี้ยวยากคนนี้ แต่ไม่ใช่หว่ะ แม่งยังมีบอสลับคุมเบื้องหลังบอสเคี้ยวยากตัวนี้อีก
แต่ที่บ้าบอที่สุดสำหรับฉัน(เท่านั้น) คือช่วงตอน 9-10 สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันคิดถึงทฤษฎีลุงขายราเม็งในมังงะนารูโตะขึ้นมาทันทีเลย เพราะใครมันจะคิดล่ะว่า แม่งยังมีตัวละครเงาอีกคนที่แทบไม่ได้ถูกวางอยู่ในสารบบตัวร้ายคนเลวทางการแพทย์ในเรื่องนี้ เหมือนเป็นคนนอกตัวประกอบที่เราเห็นผ่านๆ ประจำในเรื่อง แบบทฤษฎีลุงขายราเม็งในมังงะนารูโตะ ซึ่งกับเรื่องนี้คือทำให้ทฤษฎีลุงราเม็งนี้เป็นจริง คนนอกที่มองข้ามกลับกลายเป็นตัวละครเงาตัวสำคัญที่สุดที่อยู่เบื้องหลังต้นตอเป้าหมายการล้างแค้นของนางเอกคนนี้

อีกอย่างหนังที่แอบหวังไว้เองคนเดียวในหนัง(ที่มีบทสรุปแบบสว่างไม่มืดมน) คือ ช่วงตอน 9 กับ 10 เนื้อหามันสามารถพาสู่ความดาร์กได้สบายๆ ในตอน 9 มันสามารถพานักข่าวให้ก้าวไปสู่การเป็นปิศาจเสียเองได้ ส่วนตอน 10 ถ้าจบแบบความตายคือการชดใช้แล้วสิ่งเดียวที่นางเอกมอบให้คนนั้นคือรอยยิ้ม น่าจะพีคสุดๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าบทสรุปของเรื่องจริงๆ มันมีปัญหาหรอกนะ จบแบบของมันก็ดีอยู่แล้ว

สุดท้ายนี้ รู้สึกอยากตบหน้าตัวเองดังซักหนึ่งที ทำไมน้อ ฉันถึงจำ Ueno Juri ไม่ได้ เอาจริงๆ เหตุผลเดียวที่ทำให้หาเรื่องนี้มาดูเลย ก็คือตัว Ueno Juri นี่แหละ แต่การดองไว้นานเป็นปี ทำให้ตอนเปิดมาดูจนจบสิบตอน ไม่ได้เอะใจว่านางเอกนั่นคือ Ueno Juri อาจเพราะดันไปติดภาพ Juri ในโนดาเมะ ต็องๆรั่วๆ มา พอได้เห็นเธออีกครั้งในบทที่เครียดจริงจังแทบไม่มียิ้มเลย ก็เลยพลอยจำเธอไม่ได้ไป //ตบหน้าๆ